Alpine glijbaan. Wat een romantische titel! Het ademt letterlijk frisheid en zelfs de geur van smaragdgroen gras, dat de berghellingen bedekt. De sfeer van ongerepte pure natuur kan met succes worden nagebootst in een zomerhuisje. En de rotstuin zal hierbij helpen – een originele compositie van stenen en planten, die onlangs zeer actief is gebruikt door meesters van landschapsontwerp.
Kenmerken van de alpine glijbaan
We kunnen zeggen dat de projecten van de alpine glijbanen absoluut unieke ontwerpoplossingen zijn. Er zijn algemene regels voor hun opstelling, maar de belichaming van een idee is een volledig creatieve activiteit. Uit dezelfde set materialen kunnen oneindig veel interessante variaties worden gemaakt..
Een verplicht kenmerk van een rotstuin is een grote steen (een of meer). Het is een symbool van een bergtop. En de voorwaardelijke hellingen zijn beplant met laagblijvende struiken en planten die het meest consistent zijn met het bergklimaat.
Geloof niet naïef dat een stapel stenen en vegetatie die tussen hen in komt, de trotse titel van een alpenglijbaan kan claimen. Het aanbrengen van zo’n landschapssamenstelling vergt veel inspanning, financiële investeringen en verbeeldingskracht. Om het er natuurlijk en harmonieus uit te laten zien, heb je ruimte nodig. Hoe groter de schaal, hoe organischer, alsof het in een natuurlijke omgeving is.
Uit de geschiedenis van de rotstuin
Japan wordt beschouwd als de geboorteplaats van stenen tuinen. De bouw van de grote rotstuinen begon daar duizend jaar geleden. Op de eilanden van het land van de rijzende zon was er altijd een tekort aan vrije delen van de aarde – waarschijnlijk daarom wilden ze daar graag schoonheid creëren in kleine gebieden. Volgens de Japanse schoonheidscanon zit de echte waarde in natuurlijke verschijnselen. De combinatie van de hardheid van de steen en de tederheid van bloemen zorgt voor een ongewoon betoverend duet van ware schoonheid.
Alpine-dia’s verschenen pas in de zestiende eeuw in Europese landen. In die tijd werden op zulke bloembedden bizarre planten gekweekt uit de natuurlijke bergomgeving. De mode voor hen kwam in de achttiende eeuw naar Rusland. Tegenwoordig denken veel tuiniers na over het bouwen van een alpine glijbaan met hun eigen handen op hun eigen perceel. Dit is tenslotte een zeer ongebruikelijke decoratie van elk zomerhuisje..
Rotstuin en rotstuin: overeenkomsten en verschillen
Tussen beide ontstaat vaak verwarring. Laten we uitvinden waarom. Rotstuin en rotstuin zijn twee verschillende soorten bloembedden. Om precies te zijn, er zijn twee methoden (of principes) om een bloembed te plaatsen. In beide gevallen worden stenen en planten gebruikt.
Rotstuin kan echter in klassieke zin een stenen tuin worden genoemd. Het overgrote deel van een dergelijke compositie wordt ingenomen door een steen. En er wordt maar één ras gebruikt..
De stenen zijn gelegd in parallelle strepen of in willekeurige volgorde. Deze chaotische techniek wekt de illusie van een natuurlijke omgeving. Rotstuin wordt ook aangevuld met vegetatie, maar hier fungeert het als achtergrond en speelt het een ondergeschikte rol.
In een rotstuin staan bloemen en gras altijd op de voorgrond. Ze springen in het oog met een verscheidenheid aan kleuren, verrassen met een combinatie van tegenstellingen.
Hoe planten te kiezen voor een rotstuin
We hebben al gezegd dat het beter is om pretentieloze planten op een alpine glijbaan te planten. In deze decoratieve hoek van de tuin zien bloemen die niet zorgvuldig hoeven te worden verzorgd er het meest harmonieus uit..
Inderdaad, de atmosfeer in de bergen is hard en elke individuele stengel moet vechten voor zijn plaats in de zon. Onder windstoten of stortbuien overleven alleen sterke planten die kunnen vechten voor hun eigen bestaan.. Denk bij het plannen van het breken van een rotstuin na over welke bloemen en struiken u het huisje wilt versieren.
Als u het uiterlijk van het bloembed elk jaar wilt bijwerken, plant u eenjarige planten. En geef voor een stabiel resultaat de voorkeur aan felgekleurde meerjarige grassen. Denk ook aan de veranderende bloeiseizoenen, want sommige planten verrukken ons eerder, andere later..
Hier zijn enkele specifieke voorbeelden. Deze planten voor de alpine glijbaan zijn letterlijk door de natuur zelf gemaakt:
1. Edelweiss
Het symbool van de Alpen, dat perfect past in het Russische landschap. Deze vaste plant is vorstbestendig, geen kou geeft hem niet. Edelweiss bekleedt de hellingen van de alpine glijbaan met tapijten met een diameter van 20 cm en bloeit in juni-juli.
2. Sedum
Er zijn verschillende soorten van deze bescheiden plant. Het is absoluut pretentieloos en stevig bevestigd op elke grond met zijn kruipende stelen. Onder invloed van zonlicht worden sedumbladeren helderder, alsof ze bruin worden. Het kan worden gebruikt om de randen van een rotstuin te versieren, omdat het onkruid binnen zijn straal vernietigt «tapijt».
3. Verjongd
De meest populaire bewoner van de alpine glijbanen. De vlezige bladeren zullen op zichzelf een versiering worden van elk bloembed en lichtpaarse bloemen kunnen in bescheiden schoonheid concurreren met veel van hun familieleden..
4. Steenbreek
In het voorjaar zijn deze schattige vloerkleden letterlijk bezaaid met kleine bloemen. De plant geeft de voorkeur aan donkere gebieden, bedekt zelfs stenen met zijn groene netten.
5. Rugpijn
Een ideale vaste plant voor de alpine glijbaan van de boterbloemenfamilie. Mensen noemen het slaapgras. Een van de eersten die in het vroege voorjaar bloeit. Drainagegrond is gunstig voor spit, onder dergelijke omstandigheden groeit het actief.
Heesters en bloemen zijn ook geschikt voor een rotstuin:
- jeneverbes (verschillende soorten),
- dwerg berberis,
- Japanse spirea,
- aquilegia,
- alpine aster,
- altviool gehoornd,
- krokus,
- phlox subuleren.
Door verschillende soorten planten te combineren, kunt u alpine glijbanen creëren waarvan het ontwerp absoluut uniek zal zijn. Het is belangrijk om het effect van de sfeer van de bergen te creëren door het meerlagige ontwerp. Deze optie voor het rangschikken van struiken en bloemen kan bijvoorbeeld de titel van klassiek claimen.
Een ideale plek om een rotstuin aan te leggen
Nadat je de beslissing hebt genomen om een rotstuin te bouwen, probeer je hacienda kritisch te onderzoeken. Natuurlijk kan een bloementuin elke hoek ervan versieren. Maar in dit geval moet u een ruime ruimte kiezen die goed wordt verlicht door natuurlijke stralen..
Het is ook belangrijk om na te denken over hoe het toekomstige alpi-bloembed zal worden bekeken. Immers, zo’n schoonheid die met je eigen handen is gemaakt, wil je waarschijnlijk gasten laten zien.
Houd bij het kiezen van een locatie rekening met de aard van de grond. Op zandgrond zal de plaatsing van een alpine glijbaan minder problematisch zijn, omdat deze direct op de grond kan worden gebroken. Maar voor klei of olieachtige grond is het nodig om extra werk uit te voeren – om drainage voor te bereiden.
Ondergrondvoorbereiding: drainage
De indicatie voor site-drainage is niet alleen de aard van de grond. Bergplanten houden niet van wanneer water stagneert en om dit te voorkomen, raden ervaren ontwerpers aan om een speciale basis voor de rotstuin te maken. Het is noodzakelijk om de bovenste bodembedekker te verwijderen, maar het is niet de moeite waard om dieper dan 30 cm te gaan.
Je kunt geen solide funderingsput maken, maar meerdere gaten. Vul ze vervolgens met steenslag (als optie kunnen bouwafval, gebroken steen, fijn grind het prima doen). Dan wordt er zand gegoten en de aarde ligt bovenop. Elke basislaag moet worden bewaterd en mag drogen..
Grondmix en stenen leggen
Om direct een rotstuinhoop te vormen, is het noodzakelijk om een specifiek mengsel te bereiden. In gelijke verhoudingen combineren ze schone grond, grof zand en gemalen humus.
Trouwens, om de alpine glijbaan in de tuin zo natuurlijk mogelijk te maken, gebruik je de grond die de mol naar de oppervlakte brengt als de grond. Dergelijke zwarte heuvels worden vaak gevonden in bosplantages, in verlaten gebieden.. In het opengewerkte rotstuindiagram ziet u een heuvel uit het grondmengsel.
Het is geel gemarkeerd. In de regel is de hoogte van de glijbaan gemiddeld 1 meter. Op basis van deze foto kunt u met meerdere stenen een bloembed met meerdere niveaus maken..
Nadat de drainage is voltooid en de heuvel is gevormd, moet u een pauze nemen van bouwwerkzaamheden. Het duurt twee of drie weken voordat alle lagen langzaam verdichten en krimpen.. De stenen zijn in lagen gerangschikt. Ze moeten de illusie creëren dat er gesteente naar de oppervlakte komt..
Om dit te bereiken, moet je ze minstens een derde in de grond begraven. Je krijgt dus een geweldig effect van de ontmoeting van kracht en tederheid, die wordt gesymboliseerd door de steen en bloemen..
De grootte van de lagen neemt van onder naar boven af, als een piramide. Op het laagste punt van elke afzonderlijke laag moet een massieve steen worden gelegd, zodat de structuur sterk is en kleine stenen niet van de helling af glijden. Met hun eigen handen alpiene dia’s maken, vormen amateurontwerpers een oneven aantal niveaus. Schematisch ziet de plaatsing van stenen er als volgt uit:
De figuur laat zien dat de stenen niet symmetrisch moeten worden gelegd, omdat we in de natuurlijke omgeving zo’n geometrische nauwkeurigheid niet waarnemen. De ruimte ertussen wordt gevuld met bloemen, dus probeer voldoende ruimte over te laten. Een alpine schilderij ziet er organisch uit als je stenen gebruikt die qua textuur en kleur vergelijkbaar zijn.
Bouw van de rotstuinpiek
Er zijn twee opties om de top van een alpine heuvel te versieren. In het midden van de compositie kun je de grootste, meest massieve steen plaatsen. Zo’n simpele techniek zal de rotstuin beschermen tegen bodemerosie onder invloed van neerslag.. Of vorm de piek met een paar kleine steentjes. Ze kunnen in de buurt stevig worden genest en ook – een piramide bouwen.
Vegetatie decoratie
Het moeizame proces – het creëren van een alpine glijbaan – eindigt met magie. En hoe kun je anders die geweldige actie noemen als een berg aarde «geregeld» plantenleven! Deze procedure kan in het voor- en najaar tot vorst worden uitgevoerd. Eerst moet je een potmix toevoegen en voorzichtig struiken of bloemen planten. Hier moet u zich uitsluitend laten leiden door de regels van uw eigen smaak, iedereen ziet op zijn eigen manier het kleurenschema van de rotstuin.
Tot slot wil ik opmerken dat, net als een bloembed, een alpenglijbaan niet kan worden versierd met kunstmatige accessoires. Bijvoorbeeld glas of plastic, maar ook verschillende tuinbeeldjes zijn hier gewoon niet geschikt. Vergeet niet dat een bloementuin in deze stijl is ontworpen om de natuurlijke sfeer van de bergen te creëren. Stenen en planten zijn in dit geval volledig zelfvoorzienende decoratieve elementen en hebben geen variëteit aan klatergoud nodig.
Foto selectie
